Voorhoofdseelt

Vanochtend vroeg. ‘k Heb net mijn kinderen gebracht en in de schoolhal babbel ik even met een hulpouder, een mede-moslim. Ik praat wel vaker met ‘m, maar die ruwe ribbelige plek op diens voorhoofd is mij nog nooit opgevallen.

“Heeft u zich bezeerd daar?”

“Nee hoor, die plek komt van het bidden”.

Mashallah, voorhoofdseelt door het bidden: voor de één een bekend fenomeen, voor de ander een nog volledig nieuw gegeven. Tja, nu hij het zegt: ik heb wel meer mede-moslims ontmoet met zo’n “derde oog” [excusez-le-mot], maar de link met het gebed had ik gek genoeg nog nooit gelegd.