Vandaag nodig ik per e-mail een familielid (geen moslim) uit om kennis te nemen van de inhoud van mijn weblog. Dat heb ik tijdens een familie-bijeenkomst al eens gedaan, maar wat ik niet weet, is dat hij zonder te reageren al die tijd mijn weblog “op afstand gevolgd” heeft. Mashallah. Zijn reactie op mijn uitnodiging heeft mij diep ontroerd en wil ik je daarom zeker niet onthouden:
“Hallo [Abdulwadûd,] [mijn vrouw en ik] zijn het met je eens dat de moordenaar van Theo van Gogh meer kwaad voor de moslims in Nederland heeft gedaan dan Van Gogh en Hirsi Ali bij elkaar. En die daders van aanslagen op moskeeën en andere islamitische doelen in Nederland ook! Maar we zullen hoe dan ook verder met elkaar moeten gaan, hoe moeilijk dat ook is! Ik denk dat er tijd nodig is om elkaar weer te vinden. Allah en God zijn daar zeker niet rustig over. In Noord-Ierland is het ook nog lang geen koek en ei, en dat gaat dan alleen nog maar over geweld tussen protestanten en katholieken. Jouw website heb ik, zonder te reageren, op afstand gevolgd. Soms was ik ontroerd over de dialogen met je kinderen. Zoveel hoofden, zoveel moslims. Laat je niet uit het veld slaan.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.