Ndoya kent het verhaal: ook in Senegal is het verhaal over de engel-des-doods die een zondige man bezoekt bekend. Nu ik er zo over nadenk: het ademt een sfeer uit die ik ken van (middeleeuwse?) gedichten die ik leerde in mijn middelbare-school-tijd tijdens ‘Nederlands’. Gezien het ritme zou het ook zo een rap kunnen zijn uit de hedendaagse tijd. Kortom, het is een tijdloos verhaal voor alle culturen. Lezer(es), mocht jij mij meer kunnen vertellen over het originele verhaal, waar het vandaan komt en dergelijke, stuur mij dan
EEN ANTWOORD OP JE LEVENSVRAAG
Dit is het verhaal van een gewone man
Die handelt in strijd met Allah`s plan
Wanneer u uzelf hierin weerspiegelt ziet
Heb dan berouw en zondig verder niet
Het was eens midden in de nacht
Toen de dood de man een bezoekje bracht
De man riep luid: "Wie klopt daar aan?"
"Ik ben Malak-al-Mawt, laat me binnengaan."
De man kreeg het koud en dan weer heet
Rilde en trilde en baadde in het zweet
Schreeuwde tegen zijn slapende vrouw
"Laat hem weggaan, alsjeblieft, en gauw!
Engel des doods, neem mijn leven niet
Ik ben nog niet klaar, zoals je ziet
Mijn familie is afhankelijk van mij
Dus geef me nog wat tijd erbij."
De engel klopte, weer en weer
"Vriend, je leven nemen doet niet zeer
Het is je ziel, waar God om vraagt
Het helpt niet als je nu nog klaagt."
Hysterisch huilend riep de man,
"Oh engel, de dood: ‘k ben zo bang ervan
Ik geef je goud, ik word je slaaf
Maar zend me toch niet naar het graf."
"Laat me erin, vriend", zei de engel toen
"Kom uit je bed, snel! Opendoen!
Want, laat jij me nu niet zelf erin
Dan kom ik door de deur gelijk een djinn."
De man pakte een pistool om zich te weren
Alsof een engel dat zou kunnen deren
"Ik schiet nog liever je hoofd eraf
Straks lig je in je eigen graf."
Maar de engel stond al naast zijn bed
"Vriend, je ondergang is ingezet
Engelen sterven immers niet, dom mens
Leg je pistool toch weg, het is Gods wens.
Waarom ben je zo bang, vertel eens man
Om te sterven volgens Allah`s plan?
Glimlach nu maar en laat geen traan
Wees blij, dat je naar Hem terug mag gaan."
"Oh engel, ‘k schaam me zo en buig mijn hoofd
Vergeten was ik God, Zijn naam en Zijn geloof
Werkend voor geld verdeed ik zo mijn tijd
Zelfs niet denkend aan mijn eigen gezondheid
Allah`s geboden gehoorzaamde ik niet
Vijf keer bidden? Dat deed ik niet
De Ramadan zag ik komen en gaan
Maar had geen tijd vol berouw te staan
De plicht van de Hajj heb ik uitgesteld
Dat vond ik zonde van mijn tijd en geld
Liefdadigheid heb ik genegeerd
En steeds meer rente gegenereerd
Ik zag geen kwaad in een slokje wijn
Vond het gezellig met vrouwen te zijn
Oh engel, neem me alsjeblieft niet mee
Spaar mijn leven nog een jaar of twee
Dan gehoorzaam ik voortaan de koran
Ja, vijf keer bidden, van nu af aan
vasten en de Hajj zal ik volbrengen
En zal me niet in andermans zaken mengen
Ik zal aan anderen geen rente vragen
En liefdadigheid geven alle dagen
Ik zal me niet over het wijnglas buigen
Maar van Allah`s eenheid getuigen."
"Wij engelen doen alles op Gods bevel
Wij kunnen niets doen tegen Zijn wil
De dood is voorbeschikt voor iedereen
Man, vrouw of kind; uitgezonderd geen
Dit is je laatste moment dus kom erbij
Je verleden trekt aan je voorbij
Hoewel ik je angsten begrijpen kan
Is het nu te laat voor tranen, man
Jarenlang heb je op aarde kunnen leven
Je hebt nooit geld aan armen gegeven
Je ouders heb je niet gerespecteerd
En nooit iets van je fouten geleerd
Dagelijks negeerde je d’azaan
Je las nooit eens een stuk uit de koran
Beloften brak jij altijd, je leven lang
Voor jou waren zelfs je vrienden bang
Goederen opgepot, gigantische winst
Jouw personeel verdiende wel het minst
Geld verdienen was je grootste plezier
Ontspannen deed je met gokken en bier
Met vitaminepillen hield jij je gezond
Terwijl je nooit aan iemands ziekbed stond
Ook heb je nooit een liter bloed gegeven
Voor het redden van een andermans leven
O mens, je hebt zoveel verkeerd gedaan
En bij hulp-acties aan de kant gestaan
Jij hebt andere mensen nooit vergeven
Kijk jij maar eens terug op je eigen leven
Het paradijs voor jou? ‘k Heb geen idee!
Eerder de hel, een grote vlammenzee
Je kunt je zonden niet afbetalen
Ik ben hier om jouw ziel te halen."
Het eind is triest aan dit verhaal
De man had tot dan geen enkele kwaal
Sprong schreeuwend uit zijn bed en kwam ten val
Viel plotseling dood, een hartaanval?
O lezer, wellicht heeft dit verhaal
Voor u een boodschap, een moraal
Wanneer de dood dan komt, zijn wij onvoorbereid
Dus gebruik iedere minuut van uw spaarzame tijd
Verander uw leven nu het nog kan
Zodat u het paradijs straks binnen kan
[Schrijver/schrijfster van dit gedicht: onbekend
Tekstaanpassingen: Abdulwadûd]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.