Surpraais!

Gistermiddag: mijn ouders leveren een lading kadootjes af, bestemd voor pakjesavond. Over een uur of zeven gaan we ze uitpakken. Pa en ma kennende zal er weer veel nuttige waar bij zitten, zoals sokken enzo. We zullen zien! De pakjes zijn geen surprises, want dat maakt maar een smeerboel. Maar… toch een verrassing! Want waar voorheen op een aantal pakjes mijn oude roepnaam prijkte, staat nu heel duidelijk "Abdul/…"

Toelichting: wanneer ik een brief of een email naar mijn ouders schrijf, eindig ik altijd met Abdul/… of Abdul/Wilco. Dit omdat mijn ouders mij nog Wilco mogen noemen. Zij hebben mij immers die naam gegeven – dat wil ik ze niet afnemen. Zie fragment uit interview (boven deze tekst). klik op deze link voor het complete interview 

 
Mash'Allah, bijzonder dus dat mijn ouders voor het eerst mijn moslimroepnaam op een pakje hebben gezet (met een knipoog naar de manier waarop ik mijn naam in correspondentie gebruik). Nu nog afwachten wat er in dat pakje zit. Een sjaal deze keer? Wel nuttig in dit winterweer :-)