vrijdag 31 augustus 2012

Peptalk in een email

Lees ook mijn vorige weblogbijdrage
Peptalk in de Masnawî #wakeupcall van 23 augustus jl.

Het onderstaande verhaal heeft iemand mij per email toegestuurd. Qua stijl heeft het verhaal wel iets van Rûmî weg – misschien kom ik het straks nog tegen in de delen van de Masnawî die ik nog voor de boeg heb :-) En mash’Allah, het verhaal is ècht een peptalk:
Een goede, godbewuste man droomde dat hij met God samen door de woestijn liep. De wandeling in zijn droom verliep net zoals zijn leven: het was net alsof hij zijn eigen levensverhaal las. Terwijl ze liepen lieten ze twee paar voetsporen in het zand achter. Maar in de werkelijkheid van zijn droom zag de man van tijd tot tijd maar één paar voetsporen. Hij begreep het niet en hij vroeg aan God:

"Lieve God, hoe komt het dat er van tijd tot tijd maar één paar voetsporen in het zand te zien is. Ik leefde toch met U samen? Maar ik zie dat het andere spoor ontbreekt in perioden van mijn leven waarin ik door het diepst van wanhoop en ellende ging. Waarom was u niet bij me toen ik U het hardst nodig had?"

God keek de man met Zijn grote mededogen aan en antwoordde:

"Mijn lieve vriend, er is inderdaad maar één paar voetsporen in de moeilijkste tijd van je leven. Maar in die periode heb ik jou in mijn armen gedragen..."

donderdag 23 augustus 2012

Peptalk in de Masnawî #wakeupcall


Toegegeven, bij de eerste lezing van de Masnawî beklijft niet alles. Het werk is soms tè diep om direct te kunnen doorgronden. Maar er valt genoeg direct te begrijpen, zoals wanneer Rûmî het over mijn persoonlijke situatie lijkt te hebben.
Dinsdag 14 augustus jl. zìt ik me in een diepe put. Bij het lezen van de Masnawî die avond (26 ramadan en incha Allah de vooravond van Laylatalqadr, de Waardevolle Nacht) lees ik een stuk tekst dat mij een spiegel voorhoudt; ik hou mij er aan vast – zie mijn weblogbijdrage Een strohalm #qadr. Niet veel later word ik gebeld door iemand die ik via-via ken en met wie ik vervolgens een gesprek van een uur of zo heb. Onderwerp: de keuze voor islam. Ik heb die keuze 31 maart 1996 al gemaakt, de persoon die ik aan de lijn heb denkt er over ook die stap te maken. Mash’Allah! Het is een mooi gesprek dat werkelijk àlle kanten opgaat. Wat een móoie tijdsbesteding in het licht van de Waardevolle Nacht.




Zulke bijzondere ervaringen als genoemd telefoongesprek op die bijzondere avond zijn in mijn leven spaarzaam (het is niet altijd Eid, zeg maar). Ik zal toch ook op andere manieren uit een dal moeten kunnen kruipen (nou ja, lópen het liefst). Maar niet getreurd, Abdulwadûd! Daar is Rûmî weer. Nog steeds bezig in boek 3 van zijn Masnawî kom ik vandaag op bladzijde 203 een vers tegen waarin, in het kader van een pep talk, wordt gerefereerd aan soera 94 (de Verruiming). In de voetnoot bij dit vers wordt ondermeer dit gezegd:

“[...] Het is een korte sûra waarvan het reciteren – vanwege de betekenis – als bevorderlijk voor de heling van een depressie wordt beschouwd.

    In Naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle
    Hebben Wij uw borstkas niet voor u verruimd?
    En uw last niet van u weggenomen,
    die u deprimeerde?
    En uw gedachtenis niet vermeerderd?
    Zeer zeker komt met de nood verlichting!
    Zeker komt met elke nood verlichting.
    Wanneer u verlicht bent, streef dan verder.
    En wend u tot uw Schepper.”

Mijn verzameling korte soera’s waaruit ik put voor mijn dagelijkse gebeden (salaat) is zó klein, dat zelfs deze bekende soera er niet in voor komt! Astaghfiroellah. Ik neem mij voor deze soera een plaats te geven in mijn leven. Weet je wat? Het wordt mijn wake up call!


zondag 19 augustus 2012

Eid in Syrië ‘mkm77fm’ Live feed

Het is Eid (a.k.a. suikerfeest)! Niet iedere moslim kan deze dagen, waarin het eind van de vastenmaand ramadan wordt gevierd, in vreugde beleven. Neem Syrië. Onderstaande recorded live feed toont de beelden van destructie in een wijk van Damascus, Hajer Asuad (genoemd naar de Zwarte Steen die zich bevindt in een hoek van de Kaäba te Mekka). Geen feest hier: bambuser.com/v/2914126

dinsdag 14 augustus 2012

Een strohalm #qadr


Bij het plaatsen van bovenstaande foto op Twitter zei ik een paar dagen geleden “Dont judge [a] book by [its] cover, maar hier [zijn de] cover èn inhoud mooi”. Mash’Allah, dat is zó waar, waarde lezer! La ilaha ill’Allah! Het verhaal dat ik zojuist heb gelezen, en herlezen en herlezen, is daar een goed voorbeeld van.

Komende nacht is het incha Allah Laylat al-Qadr, de Waardevolle Nacht, en vanavond ben ik daarom nòg bewuster dan andere dagen de Masnawî aan het lezen. Ook omdat ik een houvast nodig heb: de eenzaamheid speelt op en ik kan nog nauwelijks over de rand van de put kijken. Nou, die houvast, strohalm zo je wilt, komt al snel op de proppen. Van bladzijde 128 tot en met 131 van boek 3 vind ik een verhaal dat zó op mij van toepassing is. Dit verhaal komt op het juiste moment, ik lees dit verhaal op het juiste moment. Dit is het verhaal:

[klik op een afbeelding om de betreffende tekst in een groter formaat te kunnen lezen]


Ya Allah #qadr

woensdag 8 augustus 2012

Op reis gaan om het vasten te ‘mogen’ verbreken


Senegal. Het is al tien jaar geleden dat ik er voor het laatst ben geweest. Van de moeder van mijn kinderen, net terug van een verblijf in Senegal, heb ik wat souvenirs gekregen: inclusief enkele oude kranten – geen verpakkings- maar leesmateriaal.

Via nieuws sites als Seneweb.com hou ik de Senegalese actualiteit wel bij, maar er gaat niets boven een gedrukt exemplaar van een Senegalese krant. Altijd net even anders dan de kranten hier in Nederland.

Neem nu de pagina met overlijdensberichten van L’Observateur van 27 juli jl. met daarop de foto van een overleden man (!). Ondènkbaar in NL.

“Toute personne pouvent aider à retrouver ses parents est priée de prendre contact avec l’hopital Principale de Dakar.”

Nu maar hopen dat zijn familie zich niet doodschrikt…

klik op de afbeelding voor een groter formaat

Maar goed, dat terzijde. Het is ramadan en ik ben benieuwd hoe deze vastenmaand zich manifesteert in de Senegalese kranten. Naast de obligate advertenties met ramadan-aanbiedingen en ramadan-gerelateerde artikelen tref ik in Le Soleil van 3 augustus jl. dit stripverhaal aan. Een leuk verhaal-met-een-moraal waarin de hoofdpersoon tijdens de ramadan op reis gaat om zo verschoond te zijn van een dag vasten. Maar dan…

klik op de afbeelding voor een groter formaat

Amusant zijn de ‘nafila’ rubrieken in de diverse kranten. De anonieme schrijver van onderstaand voorbeeld (L’Observateur, 21 juli jl.) schrijft de grootst mogelijke onzin over wat vrijwillig verrichte gebeden (nafila) kunnen doen voor de mens:

“Il beneficiera des avantages liés à mille grand pélerinages et à mille petits pélerinages effectués”

Yeah right...